Wij wonen tussen de rivieren. In 1995 moesten we samen met 250.000 anderen ons huis uit omdat de dijken dreigden te bezwijken. Die ervaring zouden we nooit meer vergeten: mijn schoonvader kwam uit Breda met de laatste beschikbare bestelauto, ons halve huisraad erin en vluchten. Het huis werd verzegeld, zwaar bewapende Marechaussees bewaakten de regio. Het was onwezenlijk en het spande erom.
Wij wonen tussen de rivieren. In 1995 moesten we samen met 250.000 anderen ons huis uit omdat de dijken dreigden te bezwijken. Die ervaring zouden we nooit meer vergeten: mijn schoonvader had in Breda de laatste beschikbare bestelauto gevonden, ons halve huisraad erin en vluchten. Het huis met lood verzegeld. Zwaar bewapende Marechaussees die de regio bewaakten. Het was onwezenlijk en het spande erom.
Vrienden uit het noorden van het land hielpen ons een week later terug verhuizen. Het respect voor die ontwrichtende natuurkrachten die de dijk deed verschuiven, zal ik nooit meer verliezen.
Mijn impressie van de twee tegenstrijdige kanten van hoogwater, nu in het voorjaar van 2020: betoverend koolzaad en fluitekruid, én mysterieus troebel water.